
Elin titremiş belki soğuktan,
Hatta kalbin bile buz tutmuş.
Güneşli bir günü kucakla,
Yeter belki yüreğini ısıtmaya.
Kaldır başını göğü seyre dal,
Uzakta arama o anı,
O an hep seninle aslında.
Gözünle göremesen bile,
Hisset ruhunla.
Yakala ve sevmeye çalış,
Çalıştığınla karış hayat denen zorluğa.
Zihnin esiri olmuşsa derin düşüncelerinin,
Kendini huzura kavuştur biraz da olsa.
Hiç gezmediğin o sokakları gez.
Ummadığın zaman, ummadığın yer,
Bir yüz çıkar karşına,
İki göz için yola koyulursun.
Belki öyle tutulursun ki sevdayla,
Her şeyi bilmez olursun.
Öyle kapılırsın ki tutkuyla,
Gözlerin kör olur nefret denen şeye.
Unutulmuş ne varsa,
Kalmasın sakın unutmakla…
Yazan: Eylül Gökterim
Çok başarılı
Aşırı iyi
Harika olmuş❤️
çok güzel ❤️
when i read this poem, i cried like a baby…
bu şiire aşık oldum